عشق زندگی

امسال ماه رمضون تو اوج گرمای تیر بود واقعا تو این گرما استقامت میخواد که یکی روزه هاش رو بگیره عید افتاده به شنبه و یکشنبه هم تعطیل کردن پس خیلیا از گرمای تهران فرار کردن و رفتن شهرستان داوود زیاد مایل نبود ولی به خاطر من و بچه ها قبول کرد که بریم ابهر عزیز اینا 3 شنبه رفته بودن 5شنبه ما راه افتادیم هم گرم بود هم راه بندون خیلی راه واسمون طولانی شد ولی ارزشش رو داشت 5 ساعت طول کشید ولی هوای خنک اونجا کلی بهمون حال داد واقغا خستگی از تنمون به در کرد شبش رفتیم باغ عمه ماهرخ. باغ قشنگی دارن سرسبز و دیدنی یه خونه دوطبقه ساختن با یه حیاط بزرگ همین حیاط به همه چی میارزه که بچه ها تو خاک و خل نیستن من کلی ذوق میکردم که بچه ها دارن...

ماه رمضون امسالم اومد و رفت امسال ما 4 نفری سر سفره افطار بودیم خدا رو شکر هر چند سفره ها مون شبیه بقیه نیست . یه وقتایی بچه ها با هم نمیسازن. یا نیکی ساکته نیکان دست میبره تو بشقاب نیکی و جمگ جهانی شروع میشه یا نیکان سفره رو میکشه یا سیره و قصد خوردن نداره مردم آزاری میکنه و هی از رو سفره راه میره گاهی سر کانال تلوزیون بین نیکی و باباش دعوا میشه گاهی هر دوشون به من لم میدن و منتظرن من قاشق قاشق دهنشون بذارم گاهی هم همین اتفاق واسه باباشون میفته و دوست دارن بابا بهشون غذا بده گاهی یچه ها دوست دارن همجنان بازی کنن و نمیان سر سفره و ما میشیم دو نفر و کلی سعی میکنیم قدر این لحظات رو که خیلی طولانی نیست بدونیم کم پیش میاد...